ATASÖZLERİ

· Ac ila çiplah kgudurğan olur.
· Aci oynatma, tohi tepratma
· Acun amani yoh, tohun imani.
· Adamun kgarnina vurmişlar, “vay ar-ham” demiş!
· Ağa diya diya maldan, yigit diya diya candan edarlar.

· Ağanun mali gedar, hizmetkârun cani.
· Ağir otur ki batman gâlasin.
· Ağirmiyan dişa kelpet atilmaz.
· Al kgapida, sat kgapida, işun yoğisa yat kgapida.

· Allah verdi mi Derekapı’da da verir.
· Armudi soya soya, elmayi saya saya ye.
· Art etegün suruniye, baban evi görü-niye.
· Aş buldun yanaş, iş buldun savuş.
· Atta, itta, yigitta keramet vardur.

· Atun eyisi alayda, kgabun eyisi kga-layda belli olur.
· Aynan yoğisa komşuan bah.
· Ayunun kgirh oyini bi pantanun ba-şinadur.
· Ayuya demişlar “kgalh oyna”, kgalh-miş bir adami boğmiş, oturmiş.

· Bacanah bacanaği dereya aşşaği atar, dereya yoharı ararmiş.
· Bıçakçının bıçağı olmazmış.

· Bir ağaç ki yihilur, ustina baltali da segirdur baltasuz da!
· Bir hatır, iki hatır, üçüncüde vur yatır!
· Bir musibet bin nasihattan eydur.

· Bir uyuzli dana bir nahiri baturur.
· Bir “yeram” diyandan kgorh, bir da “yemam” diyandan…

· Boş torbaya at gâlmaz.
· Boynuz kulaği geçar.

· Boyu uzun, kafa boş; tut kulağından çifte koş.

· Buldun at gibi, bulamadın it gibi!
· Cani cennet istar, günahlari birah-maz.
· Cigera ulaşamiyan pisik “nada pis kgohiye” dermiş.

· Çankürmasini bilmiyan it, tavara kgurt gâturur.
· Çirkin ila pal yema, güzel ila taş taşi.

· Çirkini sevmah kgevliyeta bila geçmaz.
· Çoban istasa keçi boynuzindan yağ çiharur.
· Çürük yumurtadan cücük çihmaz.
· Davetsuz gâlan mindersuz oturur.
· Deli gezagân, dertli soylağan oylur-miş.

· Denizi yahamazsam da çizladuram ya!
· Dilun gemugi yoh. Eyla da soylar, beyla da.
· Dipsiz külek su tutmaz.
· El öpmayla tudah (dudak) aşinmaz.
· Emanet malun cani az olur.
· Erken evlananinan erken ayrilan ya-nilmamiş.

· Ev tanasi öküz olmaz.
· Ev sahibi demiş “sani musafir eda-mam”, musafir demiş “çaketumi nera asem?”

· Eylanmaz dil yarasi, eylanur kgiliç yarasi.
· Ezrailun tanasini kurt yemaz.
· Felegûn pohli işlari ayuya zurna vurdurur.

· Fukgaraya atilan taş yohuşa yohari da yetişur.
· Gâvurun ekmegini yiyan gâvurun kgılicini çekâr.
· Geç gâlan kesesindan yer.

DEYİMLER

· Ağaca çıksa pabucu yerde kalmaz.

· Ali kıran, baş kesen

· Dünya yansa bir horom otu yanmaz
· Elifi görüp mertek sanmak

· Eski harmanları savurmak

· Halı dokuyan, hasır dokuyana şaşarmış.

· Kırk öküzle bir mağaraya kapanmak.

· Kort yoldurmak.

· Müjde yastığı gibi gelip kurulmak.

· Sekide yatıp, padişah rüyası görmek.

· Senin dediğin balkabağı, o da burda yetişmiyor.
· Senin kanın benimkinden kırmızı mı?

· Tintin oyununa çevirmek.

· Ununu eleyip eleğini asmak

· Yalanı boynunda torba ile taşımak.
· Yorulduğu yerde han yapmak

Kaynak: Taner ARTVİNLİ; Yusufeli, Yusufeli Kaymakamlığı yayını, Ankara 2000