ATASÖZLERİ
· Ac ila çiplah kgudurğan olur.
· Aci oynatma, tohi tepratma
· Acun amani yoh, tohun imani.
· Adamun kgarnina vurmişlar, “vay ar-ham” demiş!
· Ağa diya diya maldan, yigit diya diya candan edarlar.
· Ağanun mali gedar, hizmetkârun cani.
· Ağir otur ki batman gâlasin.
· Ağirmiyan dişa kelpet atilmaz.
· Al kgapida, sat kgapida, işun yoğisa yat kgapida.
· Allah verdi mi Derekapı’da da verir.
· Armudi soya soya, elmayi saya saya ye.
· Art etegün suruniye, baban evi görü-niye.
· Aş buldun yanaş, iş buldun savuş.
· Atta, itta, yigitta keramet vardur.
· Atun eyisi alayda, kgabun eyisi kga-layda belli olur.
· Aynan yoğisa komşuan bah.
· Ayunun kgirh oyini bi pantanun ba-şinadur.
· Ayuya demişlar “kgalh oyna”, kgalh-miş bir adami boğmiş, oturmiş.
· Bacanah bacanaği dereya aşşaği atar, dereya yoharı ararmiş.
· Bıçakçının bıçağı olmazmış.
· Bir ağaç ki yihilur, ustina baltali da segirdur baltasuz da!
· Bir hatır, iki hatır, üçüncüde vur yatır!
· Bir musibet bin nasihattan eydur.
· Bir uyuzli dana bir nahiri baturur.
· Bir “yeram” diyandan kgorh, bir da “yemam” diyandan…
· Boş torbaya at gâlmaz.
· Boynuz kulaği geçar.
· Boyu uzun, kafa boş; tut kulağından çifte koş.
· Buldun at gibi, bulamadın it gibi!
· Cani cennet istar, günahlari birah-maz.
· Cigera ulaşamiyan pisik “nada pis kgohiye” dermiş.
· Çankürmasini bilmiyan it, tavara kgurt gâturur.
· Çirkin ila pal yema, güzel ila taş taşi.
· Çirkini sevmah kgevliyeta bila geçmaz.
· Çoban istasa keçi boynuzindan yağ çiharur.
· Çürük yumurtadan cücük çihmaz.
· Davetsuz gâlan mindersuz oturur.
· Deli gezagân, dertli soylağan oylur-miş.
· Denizi yahamazsam da çizladuram ya!
· Dilun gemugi yoh. Eyla da soylar, beyla da.
· Dipsiz külek su tutmaz.
· El öpmayla tudah (dudak) aşinmaz.
· Emanet malun cani az olur.
· Erken evlananinan erken ayrilan ya-nilmamiş.
· Ev tanasi öküz olmaz.
· Ev sahibi demiş “sani musafir eda-mam”, musafir demiş “çaketumi nera asem?”
· Eylanmaz dil yarasi, eylanur kgiliç yarasi.
· Ezrailun tanasini kurt yemaz.
· Felegûn pohli işlari ayuya zurna vurdurur.
· Fukgaraya atilan taş yohuşa yohari da yetişur.
· Gâvurun ekmegini yiyan gâvurun kgılicini çekâr.
· Geç gâlan kesesindan yer.
DEYİMLER
· Ağaca çıksa pabucu yerde kalmaz.
· Ali kıran, baş kesen
· Dünya yansa bir horom otu yanmaz
· Elifi görüp mertek sanmak
· Eski harmanları savurmak
· Halı dokuyan, hasır dokuyana şaşarmış.
· Kırk öküzle bir mağaraya kapanmak.
· Kort yoldurmak.
· Müjde yastığı gibi gelip kurulmak.
· Sekide yatıp, padişah rüyası görmek.
· Senin dediğin balkabağı, o da burda yetişmiyor.
· Senin kanın benimkinden kırmızı mı?
· Tintin oyununa çevirmek.
· Ununu eleyip eleğini asmak
· Yalanı boynunda torba ile taşımak.
· Yorulduğu yerde han yapmak
Kaynak: Taner ARTVİNLİ; Yusufeli, Yusufeli Kaymakamlığı yayını, Ankara 2000